Iedereen die kinderen heeft of heeft gehad zal het waarschijnlijk volmondig beamen dat er momenten zijn wanneer je denkt waar zijn we mee bezig.
Oorzaken kunnen divers zijn, van te laks gereageerd tijdens de opvoeding tot er valt af en toe gewoon niets mee aan te vangen.
De Belgische politiek begint aardig op een stelletje peuters te lijken. Het debacle BHV lijkt voor een impasse te zorgen waarbij de enige vraag die men zich zou moeten stellen is: Hebben wij deze politici wel nodig?
Het nut van een organisatie blijft meestal beperkt tot het verzamelen van mensen met gelijkaardige belangen en doelstellingen. Zie naar sportclubs, vele mensen doen gezamenlijk aan sport met het oog op het verbeteren van de conditie, het sociaal aspect of de competitiedrang in zichzelf te stillen. In een steeds groter wordend Europa waar meer en meer beslist wordt hoe we moeten leven, werken en vooral samenleven zijn er steeds meer stromingen die net het tegenovergestelde gedachtegoed propageren. Wat we zelf doen doen we beter.
Nu weet ik ook dat elke actie een reactie mag verwachten (wet van de communicerende vaten of zoiets) maar het blijft mij verbazen dat samenleven zo moeilijk kan en moet zijn dat dictaten oplossingen zouden kunnen zijn.
Probeer aan een zinnig mens onze taalgrenzen en faciliteiten uit te leggen en ik verzeker u rimpels en grijs haar worden gemeengoed.
Belgie is fundamenteel een land dat kunstmatig is waarbij verschillende groepen van mensen al dan niet binnen een geografische context, samengevoegd werden om de machtsverhouding van de G3 (GB-FR-GE) in Europa te nivelleren. Ons land werd vooral gekenmerkt door het totaal gebrek aan interesse van wat politiek zou kunnen zijn. Eten en welzijn stond bovenaan onze adagio. "Joie de vivre" of het Bourgondische leven en dat ze ons vooral niet teveeel lastig vallen.
Heden ten dage heeft men het nut van politiek en overheid omgedraaid. Niet zozeer het beter functioneren is het doel maar wel de idee: ik kan het beter voor mezelf doen. Samenleven is functioneren in een groter geheel waarbij het beknotten van anderen funest is voor de samenleving.De Belgische samenleving zou meer gebaat zijn met de afschaffing van alle beleidsniveaus behalve gemeente, voor direct zaken, en het nationale voor het groter geheel.
Voorbeelden aanhalen waarbij de gewesten en gemeenschappen elkaar voor de voeten lopen zijn gemakkelijk te vinden (denk maar aan de geluidsnormen).
Maak van Belgie een land waarbij taal een middel van communicatie is en niet de grondslag voor een opdeling in subcategorien. Alles officieel in 3 talen met de mogelijkheid om een vertaling in het Engels te krijgen indien Europese ambtenaren dit zouden verzoeken.
Een kieskring van de zee tot in de Ardennen waarbij mensen terug op mensen kunnen stemmen is dit nu zo moeilijk?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten