Jan van...

...Renesse. (niet Gent dus)

Ooit iemand opgelet tijdens de Leeuw van Vlaanderen. Neen, niet tijdens de uitspattingen van de Rode Duivels in Mexico met de lyrische ontboezemingen vam de Rik ten top. Renesse was en is een plaatsje in Zeeland. Gelegen tussen de duinen onvouwt zich een wereld van helmgras en wandelpaadjes die al kronkelend zich een weg banen. De bourgondier in mezelf kon zich gelukkig prijzen dat het commercieel hart van de "Renesser" het gewonnen heeft van de nationalist. Overal degelijke bieren te verkrijgen en in het Hotel zelfs een keure aan whiskey's.

Wandelen en fietsen lijken de voornaamste manieren om het landschap te ontdekken.

GPS en andere technologien ten spijt trokken we later doorheen Schouwen-duiveland om ons een weg te banen naar nog meer fraais. In Middelburg kon men een perfecte mix terugvinden van winkelwandelstraatjes aangevuld met prachtige historische panden. Dankzij het geweldige ontbijtbuffet was er geen behoefte aan culinaire versnapperingen. Dit zou ons later nog parten spelen. Zonder plan togen we verder met Vlissingen en Yerseke als volgende slachtoffers op onze route. Waar Vlissingen zich nog aanbood als een moderne plaats zonder al te veel charme begon het drama zich al af te spelen. De honger begon toe te slaan en de autozetel eiste ook al zijn tol. Yerseke was enkel een moment van frustratie bij gebrek aan horeca die wou meespelen met de idee dat de klant koning kon en mocht spelen.

Antwerpen moest soelaas brengen en dat deed het met verve. In de plaatselijke wagamama heb ik dan ook mijn polo artistiek bijgekleurd volgens het Pollock-principe. Een weekeindje uitwaaien is dan toch met een gevoel van voldoening en rust afgesloten op naar de zomer met Oostende als prooi.