Nabeschouwing

Het lijkt misschien wat vroeg maar toch al enkele bedenkingen bij het jaar 2009.

Voor mezelf kan ik niet om het feit heen dat het lopen een positief gevoel teweegbracht op mijn fysieke toestand. De laatste weken niet te na gesproken heb ik weinig klachten dit jaar en is mijn fysiek ook in het zaalvoetbal me beter van pas gekomen. Het is wel duidelijk dat ik nooit een weslyke zal worden. Niet genoeg torinstinct en ook geen probleem met op de bank te zitten wat moet ik nog meer zeggen/wensen.

In Belgie zijn we stilaan op een dood spoor aan het raken. Het enige wat ik me afvraag is of diegene die de oorzaak leggen bij het niet functioneren van de federale overheid zich ook niet moeten afvragen wat er ook allemaal niet funtioneert bij de deelstaten. "Less is more" zou ik zeggen maar voorlopig sta ik alleen met mijn verzoek-smeekbede. Iedereen zal wel met goede bedoelingen beginnen maar stilaan is het wel duidelijk dat samenwerking geen vies woord is, in de optiek van 1+1=3 zou de heer Muyters misschien zelfs promotie mogen maken. Laat ons eerlijk blijven: de enige reden waarom de mensen tevreden zijn over het huidige politieke klimaat is het feit dat er nog geen doden gevallen zijn. Karel Van Miert niet te na gesproken. Vandaag zelfs gelezen dat Rik Daems nog leeft en nu de opvolgers wil afschaffen, mooi dan weten we direct wie er stemmen en potentieel een zitje krijgt. Het afschaffen van de mogelijkheid om niet verkozen mensen tot minister te bombarderen lijkt me wel een brug te ver. Vraag dat maar in Antwerpen. A bridge to far heeft een nieuwe betekenis gekregen voorlopig heeft ook nog niemand last van een tunnelsyndroom of het zou Kris Peeters moeten wezen.

Een trend om in het oog te houden is het feit dat sommigen liever bedankt worden voor bezwezen diensten want de ontslagvergoeding heeft z'n eigen leven gaan leiden. Ik vraag me af of sommige leiders niet bewust slecht werk afleveren om vooral zeker hun bonusje niet te missen. Waar is de tijd dat mensen een extraatje kregen als de firma het goed gedaan had.

In Europa kan men stellen dat tact en scherpzinnigheid soms ver te zoeken zijn. De heer Berlusconi moedigde zijn landgenoten aan om aan kamperen te denken na een aardbeving en de Paus vond dan weer dat condooms het Aidsprobleem enkel maar verergerden. Ofwel hebben beide heren slechte tekstschrijvers ofwel moeten we de uitspraken met de mantel der liefde toedekken. Inderdaad lost het Aidsprobleem zich zelf op als iedereen gestorven is maar om daarmee een heel continent te hypothekeren op hun voorbestaan (sommige landen hebben ca 90% seropositieven) en kamperen kan leuk zijn maar enkel als je weet dat je ooit terug naar je warme nestje kan gaan. Ik voorpsel dat Karel De Gucht voor de grote doorbraak staat op het Europees plan aangezien intelligentie en tact hem niet verweten kunnen worden.

In de wereld zijn we stilaan op een keerpunt beland. Obama beloofde veel en hopelijk komt het ervan. De opwarming van het klimaat beloofd ook heel veel en hopelijk komt ze er niet. Eerlijk gezegd bij beide heb ik mijn twijfels. In de VS lijkt dat Barrack de oorlog tegen sommige uitwassen kan winnen in Afghanistan en Irak is het eerder twijfelachtig. Het klimaat blijft ons lastig vallen of is het omgekeerd? Onwikkelingslanden willen zich ontwikkelen (what in a name!) de industrielanden willen niet veel afgeven. Het lijkt op voorhand verloren spel tenzij het klimaat ons eens goed bij de lurven pakt (overstromingen , aardbeveingen, tsumani's) ik wens het niemand toe maar soms vragen we niet beter.

Cultuur is altijd een begrip geweest. In 2009 zijn we eindelijk gaan beseffen dat het soms wel gewoon simpel mag zijn. (onze minister spreekt voor zich) Als je het woord ontleed dan weet je genoeg: "cul" is nonsens "t" is gewoon t en uur is ook heel duidelijk. Niet te lange nonsens dus en iedereen is tevreden. Stand-up comedians hebben de toekomst en succes voor het grijpen. De heer Philippe Geubels is de exponent voor dit segment.

Morgen deel twee met sportieve besluimeringen.